Reiziger in een kamerjas

Onlangs deed ik mee met een estafette zonder mijn sportschoenen aan te doen. Ik hoefde niet eens sportief te zijn. Het enige wat ik nodig had, was een comfortabele plek om te zitten en tijd. Het 'stokje' dat werd doorgegeven was een boek. Zoals bij een echte estafette werd dit stokje ook weer doorgegeven, maar dan aan de volgende lezer.

Het 'estafette lezen' is een fenomeen waar ik nooit eerder van gehoord had, en dat verbaasde me eerlijk gezegd. Het principe is simpel; lezen, recensie schrijven en weer doorgeven naar de volgende lezer. Het boek maakt op deze wijze een originele promotour door Nederland en België.

Het boek Verstoppertje van Nicolette Molenaar is de eerste thriller die in juni 2018 op deze manier als estafette door het land gaat. Ik ben de tweede in de run die het boek heeft gelezen.

Vorig jaar gingen er al een aantal kleuter- en jeugdboeken op reis door Nederland en België. De recensies worden geplaatst op Facebookpagina's zoals 'Kinderboeken' en 'Samenlezenisleuker'. Daarnaast plaatst de lezer het vaak ook op een eigen boekenblog, website of pagina.

Het fijne van estafette lezen is dat, verspreid over een langere periode, recensies van hetzelfde boek worden geplaatst. Dit in tegenstelling tot het recensie lezen dat georganiseerd wordt vanuit uitgeverijen, waarbij in de tijd rondom de lancering een aantal lezers het boek toegezonden krijgen om er een recensie over te schrijven. In een korte periode worden dan veel recensies tegelijkertijd gepubliceerd en na een maand of wat is de buzz om het boek heen weer gedaald.

Bij het estafette lezen zitten telkens twee à drie weken tussen de verschillende lezers, en dus ook tussen de recensies die geplaatst worden.

Voor deelnemende auteurs is dit niet alleen een originele, maar ook relatief goedkope manier van promotie. Het kost in principe 'maar' twee boeken. Eentje voor de initiatiefneemster en een boek dat op reis gaat. De recensies volgen vanzelf. Van de deelnemende lezer wordt een goed onderbouwde recensie verwacht en een wandeling naar het postkantoor om het boek zijn reis te laten vervolgen.

Een veelgestelde vraag onder selfpub auteurs is of het boek niet ergens onder het paard z'n buik door wordt geschoven tijdens de rondreis. Dat is een risico. Een reisverzekering kan je helaas niet afsluiten, maar het is wel handig als er wordt bijgehouden wat de aankomst- en vertrektijden zijn bij de verschillende lezers.

Ook denk ik dat het voor de meeste lezers, voor mij tenminste wel, een eer is om op deze manier een auteur te helpen en nieuw werk te lezen. Bovendien zet je ook je eigen 'handtekening' in het boek, door er een kort en persoonlijk berichtje in te schrijven.

Hoewel het estafette lezen zich tot nu toe beperkt tot de zogenaamde selfpubbers, biedt het voor andere debuterende auteurs ook kansen. Het is een duurzame manier van promoten. De kosten zijn relatief laag, en de 'promotour' wordt gemarkeerd door recensies over een langere tijdsspanne, waardoor de buzz langer blijft hangen.

Lezers die in eerste instantie het boek misschien niet zouden aanschaffen, komen er op deze manier wel mee in aanraking en, last but not least, het boek komt aan het einde van de reis terug met originele 'stempels', zodat het boek ook een persoonlijk document van de lezers naar de auteur toe wordt. Een win-win situatie dus, zonder dat je ervan gaat zweten.

Annette Rijsdam | reporter